ALDANIŞ

Ansızın kondu pencereme
Göğsümde bir ürperti
İnandım güvendim aldandım
İzledim saatlerce bakışını gülüşünü

Öyle müsterih idim ki
Bilmezdim ki böyle ansızın gelenin,
ansızın gideceğini

Kondu gönül pencereme ansızın,
Gözleri süyevdâ idi.
İçine çekti beni, aldandım
İnanmıştım ben oysa o saf o güzel gözlere
Bilmezdim,  bilemezdim.

Zaman öyle yavaş öyle sakin geçiyordu
O an o yer cenneti andırıyordu
Bir bakışına aldandım bir yakışına.

Koptu bir fırtına yüreğimde
Gidesim vardı gidemedim bırakamadım
Cennet sandığım yer meğersem mahşer yeriymiş
Aldandım bakışına, yakışına,
Ve yandım ben gidişine ...